सर्बप्रथम त सम्पूर्ण मित्रजनहरुलाई न्यानो नमस्कार,
भन्नै पर्दा म कुनै साहित्यकार होइन, न त म कुनै कबिताकार नै हो, न त कथाकार नै । तर साहित्य रुचाउने एउटा पारखी चाँही भन्दा बेश होला जस्तो लाग्छ मेरो बिचारमा । तर पनि जिन्दगीको भोगाइबाट हामीहरुले धेरै कुरा सिकिदै जाने रहेछौ । त्यसैले कहिले काही यही जिन्दगीको तितो मिठो अनुभवहरुबाट जन्मिएको भावहरुलाइ मैले आफ्नो यस ब्लगमा राख्ने जमर्को गरेको छु । शायद तपाईंहरुको बिचारमा यो उपयुक्त साबित नहुन सक्छ । तर पनि सिर्जना त सिर्जना नै हो, चाहे त्यो ठूला साहित्यकारले गरेको होस या एउटा सामान्य मानिसले नै किन नहोस ।
मेरो बिचारमा कुनै पनि सिर्जनाहरु दिमागले लेखिने गरिदैन, यो त हृदयबाट निस्किने एउटा उपज हो । साहित्यको सिर्जना गर्न चाहनु हुन्छ र त्यस बखत तपाईंहरुले दिमाग लगाउनु हुन्छ भने शायद त्यो तपाईंको मुर्खता सिवाय अरु केही पनि कहिदैन । त्यसैले एक पटक मनले सोच्नु होस, सिर्जना आफसेआफ उब्जिएर आउने गर्छ ।
हुन सक्छ मेरो यो कुराहरु तपाईंहरुलाई सही नलाग्ला । यदी तपाईं सही अर्थमा साहित्य रुचाउनु हुन्छ भने, साहित्य प्रति झुकाब छ भने मेरो यस अभिब्यक्तिले चोट पुर्याउन गएको खन्डमा दुई हात जोडी माफी माग्ने छु किनकी मैले अगाडि नै भनी सकेको छु कि म कुनै साहित्यकार होइन ।
हुन त म सानै उमेर देखी नै कहिले काही साहित्य फाट्मा हात लगाइ रहने भएको हुँदा आज पनि त्यही प्रभावले कहिले काही आफ्नो काम र ब्यस्ततालाई थाती राख्दै सेतो क्यान्भाषमा कालो मसी दौडाउने प्रयास गर्छु । म भित्र साहित्य शब्दहरुको धेरै अभाव छ, तर पनि मनले सोचेर लेख्ने गर्छु । तसर्थ आफ्नो सिर्जना आफूलाई मन पर्छ, तर यहाँहरुलाई ……………………. यहाँहरुको जिम्मा ।
वास्तवमा यो कुरा सही अर्थमा नै लेखिएको हुन सक्छ । “जहा पुग्दैन रबि, त्यहा पुग्न सक्छ कबि” एक पटक मनले सोचेर लेख्ने प्रयत्न मात्र तपाईंले गर्नु होस, तपाईंले सोच्न पनि सक्नु हुन्न कि तपाईंको सोच कहाँ कहाँ पुगी रहेको हुन्छ । त्यस्तै मेरो मन पनि थाहा नै नपाई कहिले काही कहाँ कहाँ उडी रहेको हुन्छ, कहाँ कहाँ पुगी रहेको hunchha । त्यस बखत नै कुनै सिर्जनाको सिर्जना हुन पुग्छ मेरो हातबाट । त्यती खेर लाग्ने गर्छ मलाई लेख्न चाहेर लेख्न सकिदैन, लेख्छु भनेर बस्दैमा लेख्न सकिदैन कुनै पनि सिर्जना । किनकी यो दिमागको देन होइन, यो त हृदयको सिर्जना हो ।
र त्यही सिर्जनाहरुको म एउटा फूलबारी बनाउने प्रयत्न गरी रहेको छु, तर लाग्छ तपाईंहरुको सहयोग र सल्लाह, सुझाब बिना म अपूरो नै हुन्छु जस्तो लाग्छ । त्यसैले मेरो https://meropaila.wordpress.com/यो सिर्जानाको फूलबारीमा यहाँहरुलाई पटक पटक हेरी दिनु हुन, आफ्नो साथीभाइहरुलाई बाडी दिनु हुन अनुरोध गर्दै यहाँको सहयोग सदा सदैव मलजलको रुपमा पाइ रहने छु भन्ने कुरामा बिस्वस्त् छु ।
Posted by Raju Rai 
Raju Rai
मेरो पाइला - सानो प्रयास . . . . . . 